صدای بورس – مژده ابراهیمی؛ صندوق های سرمایهگذاری فراصندوق که در دنیا با نام (Fund of Fund) شناخته شده اند، از محبوبیت بیشماری نزد سرمایه گذاران برخوردار هستند.
سحر فرهمندی، مدیر صندوقهای سرمایهگذاری شرکت تامین سرمایه کاردان در گفت و گو با صدای بورس گفت: صندوق های سرمایه گذاری فرا صندوق یا صندوق در صندوق در شهریورماه ۱۳۹۷ توسط سازمان بورس تایید و اساسنامه و امیدنامه این نوع از صندوق ها تصویب شد.
وی افزود: صندوق های سرمایه گذاری صندوق در صندوق که در دنیا با نام (Fund of Fund) شناخته شده اند از محبوبیت بیشماری نزد سرمایه گذاران برخوردار هستند. همانطور که از نام این صندوق ها مشخص است؛ بجای سرمایه گذاری مستقیم در اوراق، سهام و سپرده بانکی، دارایی های صندوق به سرمایهگذاری در سایر صندوق های سرمایهگذاری اختصاص داده میشود. بر اساس حد نصاب های مندرج در امیدنامه این صندوق ها، حداقل ۸۵ درصد از منابع این صندوق در سایر صندوق های سرمایه گذاری دارای مجوز از سازمان بورس اعم از صندوق های دارای مدیریت واحد با مدیر صندوق و یا سایر صندوق ها، سرمایهگذاری میشود.
بیشتر بخوانید:
فرهمندی بیان کرد: نکته قابل توجه اینکه چنانچه صندوق تمایل داشته باشد در انواع مشخصی از صندوق ها، سرمایه گذاری و نوع صندوق مربوطه را مشخص میکند. برای مثال در صورتی که صندوقی از این نوع در صندوق های سرمایه گذاری جسورانه و یا خصوصی سرمایه گذاری کند، لازم است در امیدنامه به آن اشاره شود. همچنین این صندوق ها هم به صورت قابل معامله و هم صدور و ابطالی قابل تاسیس هستند،
اما سوال اینجاست که تفاوت سرمایه گذاری در این از صندوق ها نسبت به سایر صندوق ها چیست؟ نکته اول مدیریت ریسک است.
مدیر صندوقهای سرمایهگذاری شرکت تامین سرمایه کاردان عنوان کرد: صندوقهای سرمایه گذاری جزو ابزارهای سرمایه گذاری غیرمستقیم هستند و باتوجه به اینکه دارای ترکیب دارایی متنوع بوده و معمولا دارای رکن ضامن نقدشوندگی یا بازارگردان هستند؛ بنابراین ریسک غیرسیستماتیک و ریسک نقدشوندگی در صورت سرمایه گذاری در آنها مدیریت خواهد شد. در واقع این امکان به سرمایه گذار خرد داده می شود که بتواند از طریق خرید واحدهای این صندوق ها در طیف گسترده ای از سهام و اوراق مشارکت سرمایهگذاری کند.
وی تصریح کرد: نکته دوم امکان سرمایه گذاری صندوق در صندوق در صندوق های انواع مختلف صندوقها، مانند صندوق های جسورانه و یا خصوصی است که می تواند بخش عمده دارایی های خود را به آنها اختصاص دهد و از این طریق بازدهی مناسبی نصیب سرمایهگذاران شود. اما فراصندوق ها یا صندوق در صندوق معایبی نیز دارند از جمله: ایجاد لایه های اضافی از کارمزدهای ارکان و هزینه ها، ریسک انحلال صندوق های سرمایه پذیر و همچنین دشوار بودن بررسی عملکرد مدیران صندوق برای انتخاب پرتفوی بهینه.
فرهمندی اظهار داشت: بصورت کلی این نوع از صندوق در کشور به بصورت کاملا محدود وجود دارد و به نظر میرسد باتوجه به اقبال دنیا نسبت به این صندوق ها می توان به عنوان ابزاری مناسب برای ورود سرمایه گذاران به بازارسرمایه از طریق سرمایهگذاری غیرمستقیم معرفی شوند.
نظر شما